مجید جویا: بخش اول گزارش «یک ویروس کشنده، سه پرسش کلیدی» که هفته گذشته منتشر شد، به بررسی عملکرد ویروس اچ.1.ان.1 و چگونگی مرگ مبتلایان پرداخت. در بخش دوم، خبرنگاران نیچر به آزمایشگاهی در نیویورک رفتند که در حال برررسی و آزمایش بر روی نحوه انتشار ویروس است.
در یک اتاق رختکن کوچک در ارتفاعی بسیار بالاتر از خیابان‌های منهتن، کارکنان آزمایشگاه، روزنامه‌نگاری را به تاسیسات نوساز تحقیق روی عوامل بیماری‌زا می‌برند: یک آزمایشگاه مجهز سطح 3 امنیت زیستی در محوطه دانشکده پزشکی مونت‌سیانی نیویورک.
فرایند آماده‌سازی پیچیده است. لباسی مشابه یک لباس
پرش باید تا روی کفش‌های پاشنه-کائوچویی پایین بیاید تا اطمینان حاصل شود که هیچ سیالی به داخل آنها وارد نمی‌شود. دستکش‌های لاتکس ارغوانی، لایه‌ای سبزرنگ در جداره داخلی دارند. دلیل استفاده از رنگ‌های مختلف، حصول اطمینان از این است که هر سوراخ احتمالی در لایه بیرونی قابل تشخیص باشد. ماسک‌های صورت N95 مشکی‌رنگ که سوراخ های بینی را می‌فشارد و زننده ماسک را مجبور می‌کند که با سروصدا از طریق دهان خود تنفس کند. کارکنان، این ماسک را ماسک دارت‌ویدر (ضدقهرمان مجموعه جنگ ستارگان) می‌نامند. همچنین آنها لباس‌های مشبک کاغذی می‌پوشند و روی آن هم لباس‌های سفید خرگوشی را که از مواد مورد استفاده در عایق کاری خانه‌ها ساخته شده، به تن می‌کنند. مدیر ارشد امنیت زیستی، فیلیپ هاک به خبرنگار نیچر پیشنهاد می‌کند که خود را برای ورود به ساختمان آماده کند: «هنگامی که به اینجا وارد می‌شوی، همه امیدهای خود را رها کن» (اشاره‌ای به نوشته بالای درب ورودی جهنم، در کتاب کمدی الهی دانته).
کارکنان در اتاق مقدماتی بعدی، فیلترهای سنگین کمری را به وسایل خود اضافه می‌کنند که با یک شلنگ به پشت پوشش سفید قسمت سر وصل می‌شود. با تنظیم این وسیله، هوا به صورت فرد دمیده می‌شود و لباس او را هم باد می‌کند. فشار مثبت لباس در ترکیب با فشار منفی هوای آزمایشگاه، این اطمینان را فراهم می‌کند که جریان هوا هرگونه عامل بیماری‌زا را از بدن افراد دور خواهد کرد.
این فرایندی است که پژوهشگران مونت‌سیانی برای آزمایش عوامل مرگ‌بار روی نمونه‌های حیوانی، هر روز آن را تجربه می‌کنند. از ماه می / اردیبهشت، ویروس همه‌گیر اچ.1.ان.1 نیز به این عوامل مرگ‌بار مورد آزمایش اضافه شده است. در همان حال که همه‌گیری بروز می‌یافت، جان استیل و آنیس لاون، نمونه‌هایی از این گونه جدید ویروس را از کالیفرنیا و هلند جمع‌آوری کرده و درنظر دارند آنها را در مدل‌سازی انتقال آنفلوانزا در خوکچه‌های هندی وارد کنند.
تاسیسات درجه 3 امنیت زیستی ملزم نیستند که با ویروس اچ.1.ان.1 کار کنند، ولی هیئت بازبینی علمی از استیل و لاون خواسته است که این تحقیق در سخت‌گیرانه‌ترین شرایط ادامه یابد.
در بسیاری از آزمایشگاه‌ها از موش‌خرما برای مدل‌سازی انتقال و آسیب‌شناسی ویروس‌های انسانی استفاده می‌کنند، ولی به سختی می‌توان با حیوانات کار کرد. پیتر پالیس، مسئول بخش میکروب‌شناسی در مونت‌سیانی، چند سال پیش مقاله‌ای درمورد همه‌گیری آنفلوانزا در سال 1918 / 1197 مطالعه کرده بود که در آن، پژوهشگران نیومکزیکو اشاره کرده بودند که این بیماری تعدادی از خوکچه‌های هندی را در آزمایشگاه کشته بود. این ایده او را به فکر آزمایش روی خوکچه‌ها انداخت. پالیس، لاون و استیل را که استادیار آزمایشگاهش بودند، قانع کرد تا آزمایش کنند چه مخلوقاتی آنفلوانزای انسانی را منتقل می‌کنند.
آنها نیز کار را شروع کردند. در سال 2006 / 1385، این گروه نشان داد که این ویروس در بدن خوکچه‌های هندی تقریبا به همان شدت و اثر گذاری انسان‌ها منتقل می‌شود، و پژوهشگران هنوز از آنها به عنوان مدلی از سرایت استفاده می‌کنند؛ هر چند که حیوانات آنها که از یک تهیه کننده لوازم آزمایشگاه خریداری شده‌اند، عوارضی از بیماری را از خود نشان نمی‌دهند و هیچ کدام نیز در اثر ابتلا به این ویروس نمرده‌اند.
اولین کاری که پژوهشگران با نمونه‌های ویروس همه‌گیری اچ.1.ان.1 انجام دادند، مقایسه میزان سرایت‌پذیری آن با آنفلوانزای فصلی بود. آنها تقریبا 10 هزار ذره آلوده به ویروس اچ.1.ان.1 را به بینی 4 خوکچه هندی تزریق کردند و یک روز بعد، این خوکچه‌ها را در قفس و در کنار حیوانات غیرآلوده‌ای قرار دادند که دیواره‌های توری بین آنها، اجازه می‌داد که قطرات تنفسی از میان آنها بگذرند. در عرض پنج روز، تمام حیواناتی که در معرض حیوانات آلوده شده قرار داشتند، به بیماری مبتلا شدند.
مقاله این گروه، که ماه گذشته در ژورنال ویروس‌شناسی منتشر شد، استدلال می‌کند که میزان انتشار ویروس آنفلوانزای خوکی اچ.1.ان.1 با میزان سرایت‌پذیری ویروس آنفلوانزای فصلی برابر است. این خلاف نتیجه‌ای است که بعضی تحقیقات انجام شده در ابتدای همه‌گیری این ویروس به آن رسیده بود، ولی اطلاعات دنیای واقعی را بازتاب می‌دهد که از انتشار سریع ویروس آنفلوانزای نوع آ حکایت دارد.
لاون می‌گوید: «همه‌گیری، صحت ادعای ما را نشان داد». گروه پالیز همچنین فهمید که اگر حیوانی قبلا در معرض زیر شاخه‌های اچ.1.ان.1 و H3N2 ویروس آنفلوانزای فصلی قرار گرفته باشد، شانس آلوده شدن آن حیوان با ویروس همه‌گیر اچ.1.ان.1 کاهش می‌یابد.
در داخل تاسیسات، قفس‌های بزرگی از فولاد ضدزنگ قرار دارند که استیل و لاون برای تحقیق خود بر روی خوکچه هندی، طوری تغییر داده بودند که بتوان دو حیوان را در هر قفس جای داد. آنها اکنون در حال طرح‌ریزی آزمایش‌های جدید هستند، و امیدوارند بتوانند توالی‌هایی را در ژنوم این ویروس بیابند که این به او امکان می‌دهد نسبت به دیگر شاخه‌های ویروس آنفلوانزای خوکی، به این خوبی از انسانی به انسانی دیگر منتقل شود.
آنها می‌توانند ترتیبات جدیدی از ویروس را خلق کنند و سپس بیازمایند که آنها چگونه می‌توانند توسط خوکچه‌های هندی منتقل شوند. می‌توان از نتایج این آزمایش‌ها برای کمک به اقدامات نظارتی بهره برد که هدف آنها شناسایی شاخه‌های دیگر ویروس‌های مرتبط با حیوانات است که می‌توانند دچار جهش شده و به انسان منتقل شوند.
هر چیزی که به این آزمایشگاه درجه 3 امنیت زیستی وارد می‌شود، باید قبل از خروج از آنجا گندزدایی شود. این شامل شستشوی لباس‌ها با اتانول، به دقت از تن خارج کردن آن و سپس خروج از تاسیسات از طریق یک اتاق استحمام می‌شود. اگر یک مداد و دفترچه را به این ترتیب شستشو دهیم، خراب می‌شود، به همین دلیل این صفحات اسکن شده و روی یک سی‌دی ریخته می‌شوند که می‌توان آن را در راه خروج شستشو داد.
ولی در بیرون از موسسه و در خیابان‌های منهتن، اچ.1.ان.1 می‌تواند با هر عطسه و یا سرفه‌ای منتقل شود. بدون تمام تجهیزات حفاظتی آزمایشگاه، کسانی که در آنجا بوده‌اند، ممکن است احساس بی‌دفاع بودن داشته باشند.
نظر شما